Opnieuw een week aan de universiteit.

Professor De Paepe heeft er alweer een zestigtal pagina's doorgejaagd dus werk genoeg.
Geschiedenis van de gedragswetenschappen is gene zever.
Maar het doet me soms denken aan de lessen van Mr De vriese. (waarvoor dank, dankzij zijn lessen RZL lukt het me om dit ook te snappen!)
Het is een mengeling van geschiedenis en filosofie met een theologisch kantje.
Een aantal dingen klinken bekend in de oren dus het zal wel meevallen.
De eerste afspraken rond de examens komen op gang en de taak van het interview wordt bij velen afgewerkt.

Eigenlijk is het einde al in zicht (nog voor we goed en wel begonnen zijn).
Hier op de unief doen ze hun best om ons te integreren maar het is onbegonnen werk.
We hebben niet genoeg les en de tijd is te kort om andere studenten te leren kennen.
Het contact loopt ook niet zo vlot, je blijft een 'voortrajecter'.

Maar het is een feit dat we met onze voorkennis wel wat kunnen. Vooral tijdens de lessen onderwijskunde 2 kunnen we veel inbrengen. Natuurlijk heeft 'onze directrice' (1 van de verkorte trajecters, werkstudent en directrice in een lagere school) steeds het laatste woord, soms tot ergernis van de prof (en de onze).
De meeste voortrajecters zijn ook volop bezig met het uitstippelen van hun toekomst. Wat ze gaan studeren, hoe lang,...
Ik merk dat het voor mij genoeg is geweest. Na deze drie jaar zal ik maar wat blij zijn om opnieuw in het werkveld te stappen.
Al die informatie die in je hoofd wordt gepropt, er komt geen einde aan.

Het enige waar ik me hier in kan opwinden zijn de rigide ideeën die uit de 'statistieken' naar voor komen. Sommige onderzoeker hebben paardenbrillen op. Als je in de praktijk staat zie en hoor je heel andere dingen. Maar...leven en laten leven.... en af en toe reageren (zo ben ik hé!).

Ik ben klaar voor de laatste les van deze week, levenslang leren. Dat lijkt een vak waar ik, als ervaringsdeskundige, heel wat van af moet weten. Vergeet het maar. té wetenschappelijk, maar gelukkig liggen de engelse readers me wel, en begrijp ik waarover het gaat. Het is wel interessant om te horen hoe levenslang leren wordt opgevat. Maar daar blijft het ook bij.
Vrijdag stappen Emma en ik op het vliegtuig om onze erasmusstudent uit tsjechië (rietje)te gaan bezoeken.
da's dan weer het voordeel van de unief, mega verlengd weekend!!!!
groetjes
Lientje